Osiem do sześciu tygodni po wazektomii to odpowiedni czas na pierwszą analizę nasienia po wazektomii (PVSA). Wybór czasu pierwszego PVSA powinien pozostać w gestii chirurga. Opinia
Omówienie (Siła udokumentowania C; korzyści i ryzyka/ zrównoważone obciążenie).
Omówienie. Wybór czasu dla celów wykonania pierwszego PVSA powinien być pozostawiony do osądu chirurgowi. Należy wybrać czas pierwszego PVSA, który będzie minimalizował liczbę PVSA potrzebnych do ustalenia azoospermii lub RNMS, ale nadal pozwoli mężczyznom nie korzystać z innych form antykoncepcji, jeśli tylko to będzie możliwe po wazektomii. Im dłuższy okres przed pierwszym badaniem PVSA, tym większa szansa, że PVSA wykaże azoospermię lub RNMS, ale tym dłużej pacjent musi korzystać z innych metod antykoncepcji. Ruchliwe plemniki znikają w ciągu tygodnia po udanej wazektomii.215, 239, 242, 243 Wykonywanie pierwszego badania PVSA wcześniej niż w ciągu 12 tygodni może pozwolić niektórym mężczyznom polegać na wazektomii jako metodzie antykoncepcyjnej szybciej niż gdyby pierwsze badanie PVSA wykonane zostało po 12 tygodniu lub później. Jednakże, jeśli pierwsze PVSA zostanie wykonane przed 12 tygodniem po wazektomii, więcej mężczyzn będzie musiało dostarczyć dodatkowych próbek do badania PVSA, aby potwierdzić pomyślność zabiegu, jeśli pierwsza próbka zawiera plemniki ruchliwe lub > 100 000 nie ruchliwych plemników/ml.
Różne badania wykazują różne stany obecności (lub braku) plemników po wazektomii, włącznie z badaniami, które korzystały z tej samej metody zamykania nasieniowodu. Dostępne publikacje wykazują, że proporcja mężczyzn, którzy osiągają azoospermię lub RNMS po wazektomii zwiększa się z biegiem czasu. Jedenaście badań klinicznych z dziewięciu poświęcone było określeniu współczynnika azoospermii osiem tygodni po-wazektomii.23, 25,37,118,150,223,253-255 Wskaźnik azoospermii sięga od 30.0% do 88.5%, sześć badań odnotowało wskaźnik powyżej 80%.
Szesnaście badań klinicznych wykazało azoospermię 12 tygodni po wazektomii. 23,235,37,118,204,213,219,223,227,244,245,253-255 przy współczynnikach pomiędzy 48.0% do 99.0%. Osiem badań odnotowało współczynnik 90.0% lub więcej oraz dziesięć badań wykazało 80.0% lub więcej. Najniższy współczynnik wynoszący 48.0% odnotowano w badaniu (RCT)223 w grupie mężczyzn, którzy poddani zostali zamknięciu nasieniowodu przez podwiązanie (wartość szacowana przez graf Kaplan'a-Meier'a).
Trzynaście badań klinicznych badało współczynnik azoospermii sześć miesięcy po-wazektomii 23, 111, 117, 118, 121, 204, 213, 217, 221, 223, 255, 256 Współczynnik sięgał między 61.5% do 99.6%. Przy pięciu badaniach klinicznych odnotowano współczynnik 90.0% lub większy, a dziesięć badań klinicznych odnotowało 80.0% lub wartość większą. Niski współczynnik wynoszący 61.5% odnotował Barnes (1973) w grupie mężczyzn, którzy poddali się podwiązania nasieniowodów.117
Biorąc pod uwagę czynniki zakłócające, co do interpretacji zawartej w części dotyczącej zamykania nasieniowodów w wytycznych numer 11 (niniejsze wytyczne), nie jest jasnym, czy techniki zamykania nasieniowodów wpływają na współczynnik osiągania azoosperii. Z sześciu badań, które zgłosiły współczynnik azoospermii powyżej 80% w ciągu ośmiu tygodni, cztery używało techniki podwiązania oraz FI. Warto zauważyć, że metodologicznie najsilniejsze badania w tej grupie (Sokal 2004 RCT) odnotowały względnie niski współczynnik 30.0% oraz 48.0% podczas ośmiu tygodni (szacunki pochodzą z grafów Kaplan-Meier) u pacjentów, którzy poddani zostali zamknięciu nasieniowodu poprzez podwiązanie bez FI. Większa wartość pojawiła się w grupie, która korzystała z FI.
Podobnie, osiem badań klinicznych zgłaszających azoospermię wynoszącą 90.0% lub większą przy okresie 12 tygodni, jedna korzystała z MC oraz klipsów, jedna z MC oraz zaszyciu końcówki znajdującej się po stronie jąder, trzy korzystały z techniki podwiązania obu końców, jedna z MC oraz FI, jedna z podwiązania obu końców oraz FI a podczas jednego zgłoszono zastosowanie kombinacje różnych technik (Barone 2004; MC z lub bez zastosowania jedynie FI oraz MC).213 Z pięciu badań klinicznych zgłaszających azoospermię wynoszącą 90% lub wyższą po sześciu miesiącach, podczas trzech korzystano z techniki podwiązania, jedna z podwiązania obu końców oraz FI a podczas trzeciego badania korzystano z mieszanych technik (Barone 2004).
Podobnie, osiem badań klinicznych zgłaszających azoospermię wynoszącą 90.0% lub większą przy okresie 12 tygodni, jedna korzystała z MC oraz klipsów, jedna z MC oraz zaszyciu końcówki znajdującej się po stronie jąder, trzy korzystały z techniki podwiązania obu końców, jedna z MC oraz FI, jedna z podwiązania obu końców oraz FI a podczas jednego zgłoszono zastosowanie kombinacje różnych technik (Barone 2004; MC z lub bez zastosowania jedynie FI oraz MC).213 Z pięciu badań klinicznych zgłaszających azoospermię wynoszącą 90% lub wyższą po sześciu miesiącach, podczas trzech korzystano z techniki podwiązania, jedna z podwiązania obu końców oraz FI a podczas trzeciego badania korzystano z mieszanych technik (Barone 2004).
Ponieważ większość badań badających skalę azoospermii 12 tygodni po wazektomii wskazuje, że 80% lub więcej mężczyzn osiągnęło ten cel, panel po interpretacji tych danych stwierdza, że w ciągu 12 miesięcy większość mężczyzn osiągnie azoospermię lub będzie spełniać kryterium RNMS. Dodatkowo, Barone i inni (2003) stwierdza, że 12 tygodniowy okres to bardziej wiarygodny parametr dla pomyślności wazektomii niż konkretna liczba ejakulacji (e.g. 20).204 WHO włączyła te dane do swych wytycznych z 2004 roku i obecnie rekomenduje okres oczekiwania trzech miesięcy.257 Co się tyczy wpływu technik zamykania nasieniowodu na czas osiągania azoospermii lub RNMS, Panel zauważa, że jedne badanie215 wykazało, że najszybszy wskaźnik zanikania ruchliwych plemników miał miejsce, kiedy MC połączono z FI a najwolniejszy kiedy zastosowano technikę podwiązywania. To badanie dostarcza dodatkowych informacji, których chirurg może użyć, podejmując decyzję odnoszącą się do tego, kiedy zamówić pierwsze PVSA.
