Wazektomia a wielkie religie

nadinterpretacja nie tylko filarów religii, ale również dokumentów niższej rangi lub praw wynikających z realiów codzienności.

Encyklika Humanae Vitae Pawła VI z 1968 roku dopuszcza wykonywanie zabiegów operacyjnych i stosowanie środków leczniczych ingerujących w struktury ciała w celach terapeutycznych. Przywrócenie wewnętrznego ładu energetycznego i spokoju psychicznego partnerów wypełnia wszelkie znamiona profilaktyki medycznej. Uniknięcie ciężkiej nerwicy spowodowanej zagrożeniem ciążą ma znamiona terapii. Ponadto zabieg doprowadza jedynie do czasowej bezpłodności, wynikającej z powstania okoliczności ograniczającej lub wręcz uniemożliwiającej zapewnienie powołanemu nowemu człowiekowi godnych warunków życia, co zwalnia pacjenta od jakiejkolwiek odpowiedzialności moralnej.

Protestanci cedują odpowiedzialność za wykonanie zabiegu na lekarza i pacjenta. Jeżeli strony nie dostrzegają problemu, nie drążą dalej tematu.

W tradycji żydowskiej obowiązek prokreacji spoczywa na mężczyźnie, a więc jedynie mężczyzna jest zobowiązany do podejmowania inicjatywy mającej na celu położenie kresu możliwości prokreacji. Tora a priori potępia i uznaje za ohydny gest Onana, nie wnikając w meritum zagadnienia. Biblijny Onan, współżyjąc, na mocy żydowskiego prawa lewiratu z wdową po swoim bracie, stosował stosunek przerywany, nie chcąc, aby dzieci poczęte z tego związku, a uchodzące zgodnie z prawem za potomstwo brata, dziedziczyło jego majątku. Podstawą do stosowania antykoncepcji były prozaiczne aspekty finansowe, ale ten motyw jest taktycznie pomijany. W trzech ośrodkach klinicznych w Izraelu, gdzie wykonuje się zarówno wazektomię, jak i rewazektomię, praca trwa przez całą dobę, i jakoś to nikomu nie przeszkadza.

Muzułmanie twierdzą, że podwiązanie nasieniowodów u kawalerów nie jest dopuszczalne, ponieważ sprzyja niekontrolowanej rozwiązłości seksualnej. Na temat wazektomii u żonatych prawo milczy, a co nie jest zabronione, jest dozwolone.

Buddyści wypowiadają się negatywnie o antykoncepcji, ale są bardzo praktyczni. Twierdzą, że jeżeli ktoś daruje komuś życie, to bierze za nie odpowiedzialność, a jeżeli nie jest w stanie sprostać zadaniu, lepiej żeby nie powoływał nowego życia. Są świadomi, że próby okiełznania seksualności i związanego z nią przeludnienia są większym złem niż drobny ukłon w stronę wazektomii. Zapewne dlatego w Indiach wykonuje się najwięcej zabiegów na świecie. Podobna sytuacja jest w Chinach.