British Medical Journal – BMJ(1992) opublikował dane dotyczące działań niepożądanych występujących po wzektomii. Badania te były sponsorowane przez National Institute of Child Health and Human Development (NICHD). Analizowano grupę 10 590 mężczyzn u których wykonano wazektomię, oraz taką samą grupę kontrolną, celem sprawdzenia czy rozwinęło się jedno z 99 możliwych zaburzeń. W sumie przeanalizowano 182.000 osobo-lat., Okazało się, ze tylko jeden warunek, zapalenie najądrza [zdefiniowane jako ból, obrzęk najądrza lub jądra] - okazał się częściej występujący po wazektomii. To miejscowe zapalenie występuje najczęściej w pierwszym roku po zabiegu. Podczas stosowania miejscowych środków przeciwzapalnych, ciepłych kąpieli dolegliwości mijają w ciągu najbliższych siedmiu dni.
Mimo, że wazektomia jest to bardzo skuteczna metoda w zapobieganiu ciaży, to wazektomia nie zapewnia ochrony przed HIV/AIDS i innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową(STD). W związku z tym zaleca się stosowanie prezerwatyw w przypadku niepewnych partnerów seksualnych celem uniknięcia ryzyka wymienionych chorób.
Aktywność seksualna podejmowana jest w kilka dni po zabiegu, ale środki ostrożności należy zachować do pierwszego badania w 8 i 12 tygodniu po zabiegu wazektomii, kiedy to zostanie sprawdzona obecność plemników w nasieniu. Wazektomia nie ma wpływu na produkcję lub uwalnianie testosteronu, męskiego hormonu odpowiedzialnego za popęd płciowy człowieka, zarost, męski głos inne męskie cechy są zachowane. Nie ma to wpływu na seksualność, erekcję i ejakulację
Relacje partnerskie poprawiają się nawet do 78%. Ponieważ usuwane są obawy związane z przypadkową ciążą, co szczególnie podkreślają partnerki.
Po wazektomii, nadal w jądrach produkowane są plemniki. Następnie są resorbowane przez organizm. Jednak u niektórych mężczyzn stwierdza się rozwój reakcji immunologicznej na spermę. Obecne dowody wskazują, że reakcje te nie powodują żadnych ogólnych zaburzeń w organizmie. Zwykle zawartość spermy nie styka się z komórkami układu odpornościowego, a więc nie wywołuje odpowiedzi immunologicznej. Doprowadziło to do zainteresowania ze strony lekarzy i naukowców z powodu reakcji odpornościowej i możliwości wystąpienia takich chorób jak: reumatoidalne zapalenie stawów, młodzieńczej cukrzycy, stwardnienia rozsianego. Rekcje immunologiczne mogą również przyczynić się do późniejszego rozwoju miażdżycy i powikłań z tym związanych. Badania wykonane przez HSAM(Homeland Security Acquisition Manual) nie potwierdziły wystąpienia tych chorób.
Chociaż HSAM i wiele innych badań nie wykazały wzrostu raka prostaty u mężczyzn, u których wykonano wazektomię, to ze względu na znaczenie tego zagadnienia, wszystkie te badania zostały dokładnie przeanalizowane, a naukowcy zdefiniowali kilka potencjalnych problemów mogących sugerować wzrost wystąpienia raka prostaty.
Osoby które zamierzają poddać się wazektomii częściej korzystają z opieki lekarskiej i dodatkowych badań dlatego możliwość wykrycia chorób nowotworowych w tej grupie jest szybsza jak też leczenie skuteczniejsze. Dlatego doniesienia mogą być fałszywe i wydają się zwiększać ryzyko choroby nowotworowej.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) sponsorowała -1991r- spotkanie ekspertów z całego świata w celu oceny dostępnych dowodów dotyczących związku między wazektomią a rakiem prostaty. Eksperci stwierdzili że nie istnieje bezpośredni związek raka prostaty i raka jąder z przeprowadzonymi zabiegami wazektomii . Wniosek oparto w dużej mierze na podstawie przeglądu wielu badań naukowych.
Przeprowadzono analizę badań w trzech regionach Stanów Zjednoczonych które sugerowały że grupa mężczyzn, którzy poddali się wazektomii przed 35 roku życia może mieć nieznacznie zwiększone ryzyko wystąpienia raka prostaty. Jednak wielkość tej podgrupy nie był wystarczająco duża, aby wynik ostatecznie mógł być uznany za prawdziwy. W badaniach tych nie znaleziono żadnego zwiększonego ryzyka u mężczyzn którzy przeszli wazektomię po 35 roku życia. W 1993 roku, znany zespół epidemiologów z Uniwersytetu Harvard opublikował wyniki dwóch dużych badań w "Journal of American Medical Association (JAMA). Jedno z badań dotyczyło grupy retrospektywnej a druga analizowana grupa dotyczyła bieżących zabiegów. W jednej i drugiej grupie stwierdzono umiarkowane podwyższone ryzyko wystąpienia raka prostaty. Po 20 latach od czasu wykonania wazektomii, narażenie na raka prostaty okazało zwiększone istotnie statystycznie. Mimo, że wniosek ten może wydawać się zaskakujący, to naukowcy uznają te wyniki zwiększonego ryzyka o wątpliwym znaczeniu. Badania te zostały zweryfikowane przez biegłych z kilku profesjonalnych organizacji, jak również opublikowane w czasopiśmie naukowym JAMA. Autorzy artykułu stwierdzili, że badań tych nie należy ignorować a dalsze badania powinny być prowadzone.
NICHD(National Institutre of Child Health and Human Development) zwołał w 1993r. posiedzenie, na którym panel ekspertów analizował wstępne wyniki badań naukowych, dokonał analizy ośmiu badań epidemiologicznych, w tym dwóch sprawozdań wymienionych powyżej. Grupa ekspertow stwierdziła, że wzrost wystąpienia ryzyka raka prostaty jest stosunkowo niewielki, po przeprowadzonych zabiegach wazektomii. Dlatego procedury wazektomii powinny być w dalszym ciągu zalecane.
Wazektomia jest stosowana przez około pół wieku jako środek regulacji urodzeń. Posiada wieloletnie doświadczenie jako bezpieczna i skuteczna metoda antykoncepcji i jest wykonywana u milionów ludzi na całym świecie. W oparciu o wiele dowodów, ekspertów uważa, że wazektomia może bezpiecznie być nadal używane, jak miało to miejsce w przeszłości, podczas gdy dalsze badania są przeprowadzane. (National Institutes of Health – NIHUSA. gov.)